Historie proroków: Abraham

Abraham (pokój z nim) był wielkim prorokiem. Kiedy był młody, żył między ludźmi, którzy odmawiali czczenia Allaha. Zamiast tego modlili się do innych rzeczy, między innymi do bożków, które sami sobie zrobili. Pewnego razu Abraham (pzn) powiedział do swojego ojca: „Czy bierzesz te bożki za bogów? Jeśli tak, to ty i twoi ludzie źle robicie.”
Abraham (pzn) wiedział, że nie jest właściwe czcić bożki, bo było to sprzeczne z wolą Allaha. Allah nauczył Abrahama także wielu innych rzeczy. Pewnego wieczoru na przykład, Abraham zobaczył na niebie świecącą gwiazdę i powiedział: „To jest mój Bóg!” Ale gdy gwiazda zniknęła, stało się dla Abrahama jasne, że ta gwiazda nie była Bogiem.
Innym razem Abraham (pzn) zobaczył świecący jasno księżyc na nocnym niebie i znów powiedział: „To jest mój Bóg!” Ale kiedy księżyc zniknął, Abraham (pzn) zdał sobie sprawę, że księżyc nie był Bogiem.
W końcu zobaczył on jasne słońce wschodzące o świcie i powiedział: „To musi być mój Bóg, ponieważ jest to największa rzecz na niebie.” Ale kiedy nadszedł zmrok, Abraham (pzn) znów zdał sobie sprawę, że to nie był Bóg. Tylko Allah był Bogiem. Abraham (pzn) powiedział wtedy: „O moi ludzie, jestem wolny od waszej winy, że czcicie inne bożki poza Allahem. Stanowczo i prawdziwie zwracam się ku Temu, który stworzył niebo i ziemię i nigdy nie będę czcić żadnych bożków, tylko Allaha”.
Abraham (pzn) poszedł między ludzi i powiedział im, że muszą oni czcić jedynie Allaha, gdyż to Allah stworzył gwiazdy, słońce i księżyc. Allah stworzył także rośliny i zwierzęta jako pożywienie. Słońce, księżyc i gwiazdy nie mogą dać nam jedzenia. Allah stworzył ziemię, abyśmy mogli na niej żyć. Dlatego ludzie powinni odwrócić się od fałszywych bożków i czcić jedynie Allaha, oraz zawsze czynić dobro.
Abraham (pzn) powiedział to wszystko także do swojego ojca i swojego ludu: „Czym są te wizerunki, którym się poświęcacie?” Oni odpowiedzieli: „Nasi ojcowie je czcili.” Wtedy Abraham (pzn) odrzekł: „Wy i wasi ojcowie jesteście w błędzie.” Potem pouczył ich, że powinni czcić tylko Allaha, który wszystko stworzył.
Abraham (pzn) miał także plan, by zająć się ich bożkami. Kiedy ludzie odeszli, Abraham (pzn) zniszczył wszystkie ich bożki i wizerunki. Zostawił największego z bożków nietkniętego. Kiedy ludzie odkryli, że wszystkie ich bożki są roztrzaskane w kawałki, bardzo się zezłościli. Krzyczeli: „Kto to zrobił naszym bogom?” Wtedy niektórzy z nich przypomnieli sobie, że słyszeli jak Abraham (pzn) mówił źle o ich bożkach. Przyprowadzili więc Abrahama (pzn) i spytali go: „Czy to ty zrobiłeś to naszym bogom Abrahamie?” On odpowiedział: „Nie, to ten największy z nich to zrobił. Czemu ich nie zapytacie, jeśli potrafią oni mówić?”
Na to ludzie czczący bożki zawstydzili się. „Wiesz dobrze, że one nie potrafią mówić” – odpowiedzieli Abrahamowi (pzn), a on spytał „Czy zatem czcicie rzeczy, które ani nie potrafią przynieść wam dobra, ani was skrzywdzić?”
Ludzie zezłościli się jeszcze bardziej. W odpowiedzi wrzucili Abrahama (pzn) do ognia. Abraham (pzn) mógł się okropnie poparzyć, a nawet zginąć. Ale Allah mu pomógł. Sprawił, że ogień stał się zimny, tak że Abraham (pzn) wcale się nie poparzył.
Później Abraham (pzn) porzucił tych ludzi i udał się do innego kraju. Kiedy był już starym człowiekiem, urodzili mu się dwaj synowie: Izmael (pokój z nim) i Izaak (pokój z nim). Obaj byli ludźmi dobrymi i sprawiedliwymi i obaj byli prorokami Allaha. Syn Izaaka (pzn) – Jakub, także był prorokiem. Możecie więc zobaczyć, że Abraham (pzn) i jego dzieci otrzymali ogromne błogosławieństwo od Allaha.
Ale najpierw Abraham (pzn) musiał przejść trudny test. We śnie zobaczył, jak zabija ukochanego syna i zrozumiał, że jest to sen od Allaha, który tego właśnie od niego oczekuje. Bardzo się zasmucił, ale wiedział, że musi wypełnić wolę swego Pana. Najpierw jednak spytał swojego syna, czy się zgodzi. Syn był dobry i pobożny, pocieszył ojca: „Drogi ojcze” – powiedział cicho – „Jeśli Allah ci to rozkazał, to musisz Go posłuchać i mnie poświęcić. Nie bój się. Z pomocą Allaha będę dzielny.”
Tak więc pełny smutku Abraham (pzn) przygotował się do zabicia swojego syna. Ale zanim to zrobił, usłyszał głos: „Pokazałeś swoje dobre intencje, to wystarczy. Już wypełniłeś wolę Allaha.”
W taki sposób syn Abrahama (pzn) został ocalony, a Abraham (pzn) zrozumiał, że Allah go wypróbował. Oczywiście Abraham (pzn) bardzo się cieszył, że nie musiał zabijać swojego syna. Obaj podziękowali Allahowi i w zamian za to poświęcili zwierzę, tak jak rozkazał Allah.
Na pamiątkę tego wydarzenia, my muzułmanie co roku obchodzimy święto i tak jak Abraham (pzn) i jego syn, poświęcamy zwierzątko. To przypomina nam, że Allah wypróbował Abrahama (pzn) aby zobaczyć, czy Go posłucha. Prorok Abraham (pzn) przeszedł ten test pomyślnie i aby to upamiętnić, świętujemy to. I tak, jak Prorok Abraham (pzn), dzielimy się mięsem z zabitych zwierząt z ludźmi biednymi i naszymi przyjaciółmi. Przy tej okazji dziękujemy także Allahowi za wszystko, co nam dał, oraz za lekcję, jaką nam dał poprzez syna Abrahama (pzn).
Później Abraham (pzn) i jego syn Izmael (pzn) zbudowali Kabę w Mekce, a następnie pomodlili się: „O Allahu, przyjmij ten dom dla Swojej chwały i pomóż nam, oraz ludziom, którzy do nas przybywają, być dobrymi muzułmanami.
Allah wysłuchał tych modlitw i pobłogosławił Kabę i miasto Mekka. Do dzisiaj muzułmanie z całego świata przybywają do Kaby w czasie pielgrzymki. Przychodzą pieszo, przyjeżdżają na wielbłądach, autami i samolotami. Kaba jest najstarszym domem modlitewnym Allaha na ziemi. To w Kabie wszyscy muzułmanie czczą razem Allaha, tak ci, którzy żyli wcześniej, ci, którzy żyją teraz, jak i ci, którzy będą żyć w przyszłości.