Książki o Islamie do nabycia za darmo

                                                           Assalamu Alaykum :) 

Przepraszam wszystkich za długą nieobecność ale niestety szkoła nauka i tak jakoś nie miałam czasu by tu zajrzeć... Ostatnio znalazłam w internecie pare stron z których może otrzymać darmowe książki o islamie :) no i po ok. miesiącu dotarły do mnie zupełnie za darmo :) 

• Książki z Arabii Saudyjskiej :

     http://islamunveiled.com/eng/modules.php?name=free_books

• Książki z Egiptu ( należy się zalogować i co miesiąc można wybrać 3 książki które po jakimś czasie do nas dotrą )

     

http://www.islamic-message.net/cims/books.aspx?AudienceTypeId=2

• Koran po angielsku :

http://www.freequraan.org.uk/Order.aspx

Ya Allah !

Już wkrótce w przeciągu 50 lat Islam zdominuje świąt Insh'Allah :)

Co nieco o Islamie i Biblii :)

                                                             Poligamia w Biblii :

Biblia uczy Islamu :

Dlatego że jestem muzułmaninem ?

Historie Proroków: Muhammad

Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) urodził się w 571 roku w Mekce, w Arabii. Jego mama miała na imię Amina, a tata Abdullah. 
Tata Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zmarł jeszcze przed jego narodzinami, a mama, kiedy był jeszcze małym chłopcem. Miał wtedy zaledwie 6 lat. Zamieszkał wtedy ze swoim dziadkiem, Abd al-Muttalibem, który się nim zaopiekował. Dziadek bardzo go kochał, tak jak Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) kochał dziadka. Jednak dwa lata później Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) stracił także dziadka. Zaopiekował się nim wtedy jego wuj, Abu Talib.
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był wspaniałym chłopcem, dobrym, uczciwym, nigdy nie kłamał, był bardzo lubiany przez ludzi. Jednak ludzie w tamtych czasach robili wiele złych rzeczy, także ich wiara była zła. Zamiast czcić jedynie Allaha, czcili wtedy także statuetki różnych bożków, oraz wierzyli w przesądy. Nie dbali o sieroty, nie pomagali biednym, patrzeli tylko na siebie, żeby mieć jak najwięcej bogactwa. Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był jednak inny. Od małego czuł, że ludzie ci robią źle. Pracując jako pasterz, jeszcze jako mały chłopiec, wiele myślał o świecie, Bogu i ludziach. Bardzo chciał zrobić coś, żeby zmienić te złe przyzwyczajenia ludzi.
Kiedy Muhammad (pzn) podrósł, jego wuj Abu Talib zaczął zabierać go ze sobą na wyprawy handlowe. Później zatrudniła go bogata wdowa, Chadidża, aby prowadził jej karawany. Muhammad radził sobie bardzo dobrze, był też szczery i uczciwy, co bardzo podobało się Chadidży. Później Muhammad i Chadidża pobrali się i żyli w Mekce, razem ze swoimi dziećmi.
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) często chodził do groty zwanej Hira. Lubił posiedzieć w samotności, aby przemyśleć wiele spraw, tak jak to robił wcześniej. Pewnego dnia, kiedy Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) przebywał w grocie Hira, ukazał mu się anioł Gabriel, który powiedział: 
"Głoś, w Imię twego Pana, który stworzył. Stworzył człowieka z grudki krwi zakrzepłej"
Było to objawienie od Allaha, które anioł Gabriel przekazał Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a on zapamiętywał je i zachowywał w swoim sercu. To był początek jego misji proroczej. Od tej pory dostawał od Allaha objawienie przez kolejne 23 lata. Uczył ludzi islamu – wiary w jednego prawdziwego Boga (Allaha), odrzucenia swoich bożków, bycia posłusznymi tylko Allahowi. Jednak wielu ludzi nie chciało go słuchać, nazywało kłamcą, byli na niego źli, bardzo źle go traktowali. Tak samo źle traktowali też pierwszych muzułmanów. Torturowali ich, znęcali się, robili okropne rzeczy. Jednak Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nadal głosił swoje przesłanie, a liczba muzułmanów ciągle rosła. Ludzie z Mekki byli tak źli, że próbowali zabić Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Wtedy muzułmanie wraz z Prorokiem (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) opuścili Mekkię i wyemigrowali do Medyny. Tam znaleźli schronienie, bezpieczeństwo, ludzie byli zadowoleni z ich przybycia. Wielu dołączyło do nich i stało się muzułmanami. 
Przez te 23 lata głoszenia przesłania, liczba muzułmanów cały czas rosła. W końcu nie tylko ludzie z Medyny, ale także i Mekki oraz wielu innych miejsc zostali muzułmanami.

 

Historie proroków: Jezus

Matka Proroka Jezusa (pokój z nim) ma na imię Maria. Była ona bardzo pobożną kobietą i pewnego razu przybył do niej anioł Allaha i powiedział: „Wkrótce będziesz miała syna”. Maria spytała: “Ale jak mogę mieć syna? Nie mam przecież męża.” Anioł odpowiedział: “Allah jest Wszechmogący. Kiedy czegoś zechce, to się stanie. Będziesz miała syna, a na imię będzie mieć Jezus (pokój z nim) i będzie on wspaniałym prorokiem Allaha.”
Kiedy urodził się Jezus (pokój z nim), Maria była już samodzielna. Była smutna i głodna, gdyż nie miała niczego do zjedzenia. Ale Allah przybył jej na pomoc. Sprawił, że w miejscu, gdzie była Maria popłynął strumyk i wyrosło drzewo, dające pożywne owoce. Teraz nie była już głodna ani spragniona.
Później Maria wróciła do swojej rodziny. Byli oni bardzo zainteresowani dzieckiem i spytali: „Skąd je masz?”
Jednak Maria nie odpowiedziała. Zamiast tego wskazała na dziecko. Zdziwieni ludzie spytali: „Nie bądź niemądra, Mario. Jak możemy spytać dziecko, które wciąż jeszcze jest w kołysce?”
Ale wtedy, ku ich zdumieniu, dziecko przemówiło: “Jestem sługą Allaha. Dał mi On księgę i uczynił mnie Swoim prorokiem. My, ludzie, powinniśmy czcić tylko Allaha i pomagać biedny, oraz dawać im część z naszych pieniędzy.”
Lata mijały i Jezus (pokój z nim) wyrósł na mężczyznę. Często przemawiał do ludzi i mówił im to, co objawił mu Allah. Mówił im także o wcześniejszych prorokach Allaha. Powiedział im: „Ja także jestem prorokiem Allaha i także jestem człowiekiem, podobnie jak wszyscy inni prorocy Allaha. Powinniście wierzyć w Allaha i nie czcić nikogo poza Nim. Powinniście być dla siebie dobrzy i pomagać sobie nawzajem.”
Niektórzy ludzie powiedzieli, że Jezus (pokój z nim) jest synem Allaha. My wiemy, że to nie prawda. Sam Jezus (pokój z nim) powiedział, że jest tylko prorokiem Allaha, nawet jeśli nie ma ojca. Allah nie ma synów. Tylko ludzie mają synów i córki.
Jezus (pokój z nim) przyniósł ludziom księgę. Ta księga to Ewangelia, którą Allah dał Jezusowi (pokój z nim). Jest w niej wiele historii i także jest tam powiedziane, że ludzie powinni czcić tylko Allaha.
Prorok Jezus (pokój z nim) otrzymał od Allaha wiele błogosławieństw. Potrafił dokonywać wielu cudów, z pomocą Allaha. Potrafił uzdrawiać chorych, aby byli wdzięczni Allahowi , słuchali Go i modlili się tylko do Niego. Jezus (pokój z nim) potrafił także ożywiać zmarłych, aby ludzie byli szczęśliwi, modlili się do Allaha i dziękowali Mu.
Prorok Jezus (pokój z nim) powiedział ludziom o innym proroku, który przyjdzie po nim, a który będzie miał na imię Ahmad. To Allah wysłał do ludzi Proroka Jezusa (pokój z nim), aby powiedział im, że przyjdzie także Prorok Muhammad (pokój z nim).
Było wielu ludzi, którzy posłuchali Proroka Jezusa (pokój z nim) i czcili Allaha, ale byli i tacy, którzy nie chcieli go słuchać i próbowali go zabić. Źli ludzie zawsze próbowali prześladować i zabijać proroków Allaha. Wiemy to z historii Abrahama (pokój z nim), Józefa (pokój z nim) i wielu innych proroków.
Jednak kiedy źli ludzie już mieli zabić Jezusa (pokój z nim), Allah go ocalił, tak jak ocalał innych proroków, kiedy byli w niebezpieczeństwie.
Niektórzy ludzie mówią, że Prorok Jezus (pokój z nim) został ukrzyżowany przez swoich wrogów i że umarł w ten sposób. Ale my wiemy, że to nie prawda. Allah ochronił Proroka Jezusa (pokój z nim), tak że ludzie nie mogli tego zrobić. Allah powiedział do Jezusa (pokój z nim): „Pozwolę ci umrzeć w spokoju, a wtedy przybędziesz do Mnie i będziesz ze Mną. Ci, którzy będą za tobą podążać i modlić się do mnie, czynić dobro, także będą do Mnie sprowadzeni. Otrzymają najlepszą nagrodę, ponieważ byli posłuszni.”
W ten sposób Allah pomaga Swoim prorokom, kiedy są w niebezpieczeństwie i pomaga także tym, którzy podążają za prorokami, czczą tylko Allaha i czynią dobro.

Konwersje cz.3

Dlaczego Islam :

                                         

Historie proroków: Zachariasz i Jan

Zachariasz (pokój z nim) i jego żona byli bardzo starzy i martwili się, że nie mają dzieci. Tak bardzo chcieli mieć syna. Zachariasz (pokój z nim) pomodlił się więc do Allaha: “Niech moja żona i ja mamy syna, zanim umrzemy”.
Kiedy Zachariasz się modlił, pojawił się anioł Allaha i powiedział: “Modliłeś się do Allaha, a On wysłuchał twoją modlitwę. Twoja żona urodzi syna, a na imię będzie miał Jan (pokój z nim). Będzie dobrym i szanowanym człowiekiem i będzie prorokiem Allaha.”
Mimo że Zachariasz (pokój z nim) modlił się o to, był zdziwiony. Powiedział: „Ale moja żona i ja jesteśmy bardzo starzy. Jak mogę mieć syna?”
“Kiedy Allah czegoś zechce, to się staje” – odpowiedział Allah. „Jako znak, że będziesz mieć syna, nie wolno ci z nikim rozmawiać przez trzy dni.”
Stało się tak, że nawet gdyby Zachariasz (pokój z nim) chciał się do kogoś odezwać, nie potrafił poruszyć językiem. Dopiero po trzech dniach mógł znowu mówić. Wiedział wtedy, że będzie mieć syna. Oboje z żoną byli bardzo szczęśliwi. Modlili się do Allaha i dziękowali Mu, a kiedy urodził im się syn, nazwali go Jan (pokój z nim).
Jan był dobrym i kochającym synem. Modlił się do Allaha razem ze swoim ojcem, Zachariaszem (pokój z nim) i swoją matką. Cała trójka zawsze czyniła dobro. Jan (pokój z nim) był bardzo miły i dobry dla wszystkich ludzi i zwierząt. Nigdy nie był dumny ani wybuchowy, a Allah wyznaczył go na Swojego proroka. Jan (pokój z nim) był pobożnym i pokornym sługą Allaha i zawsze mówił ludziom, by modlili się do Allaha, gdyż to On stworzył ludzi.
W Koranie możemy zobaczyć, jak Allah pobłogosławił Jana (pokój z nim): 
"Pokój mu w dniu, kiedy się urodził, w dniu kiedy będzie umierał, w dniu, kiedy zostanie wskrzeszony do życia !"
Ktokolwiek będzie tak dobry i pobożny jak Prorok Jan (pokój z nim), zostanie pobłogosławiony przez Allaha wiecznym pokojem.

Historie proroków: Salomon

Salomon (pokój z nim) był synem Dawida (pokój z nim). Jak już wiecie, Salomon był bardzo sprawiedliwy, nawet jeszcze jako młody chłopiec, a także znany był i szanowany za swoją mądrość. Kiedy stał się mężczyzną, Allah uczynił z niego Swojego Proroka (pokój z nim). Allah nauczył go także rozumienia mowy zwierząt i ptaków. Jednak pomimo swojej mądrości i bogactw jakie posiadał, Salomon (pokój z nim) nigdy nie zapomniał o Allahu. Wiedział, że wszelkie dobro pochodzi od Allaha. Dlatego zawsze mówił swoim ludziom: „Dziękujcie Allahowi za dobra, jakie wam dał i za Jego szczodrość. Czcijcie Allaha i czyńcie dobro.” 
Pewnego razu Salomon (pokój z nim) i jego żołnierze przechodzili przez dolinę zamieszkałą przez mrówki. Salomon (pokój z nim) usłyszał, jak jedna z nich mówi do drugiej: „Szybko, zejdźcie z drogi i chowajcie się! Nadchodzi Salomon (pokój z nim) i jego żołnierze, rozdepczą nas i nawet nie będą o tym wiedzieć!”
Oczywiście Salomon (pokój z nim) zrozumiał język mrówek. Roześmiał się i rozkazał swoim żołnierzom, aby stanęli i poczekali, aż mrówki bezpiecznie przejdą. Potem pomodlił się do Allaha: „O Allahu, pomóż mi robić dobre rzeczy, tak, abyś był ze mnie zadowolony.”
Pewnego dnia Salomon (pokój z nim) zwołał do siebie wszystkie ptaki, ale kiedy spojrzał na to stado, zauważył, że nie było wśród nich dudka. Poczekał chwilę, a kiedy już miał przestać czekać, dudek nagle przyleciał i usiadł koło Salomona (pokój z nim). Powiedział: „Przybywam z odległego miasta, zwanego Saba. Ludzie tam są bardzo bogaci i mają królową, która zasiada na wspaniałym tronie. Tamtejsi ludzie czczą słońce i wierzą, że dobrze robią, biorąc słońce za Boga. Ale się mylą, prawda? Nigdy nie znajdą właściwej drogi do Allaha, jeśli dalej będą tak robić. Allah jest Jedynym, którego wszelkie stworzenie powinno czcić.”
Salomon (pokój z nim) napisał wtedy list do królowej Saby i wysłał do go do niej przez dudka.
Kiedy królowa Saby otrzymała list, zawołała do siebie wszystkich mądrych ludzi z miasta. Powiedziała do nich: „Otrzymałam list od Salomona (pokój z nim). Pisze on, że powinniśmy uwierzyć w Allaha i czcić tylko Jego. Co mi radzicie zrobić?”
„Jesteśmy potężni, możemy wypowiedzieć Salomonowi wojnę, ale to ty musisz zdecydować co zrobisz” – odpowiedzieli mędrcy.
„Jednak wojna mogłaby spowodować zniszczenie naszego miasta, a nasi najlepsi żołnierze zamienią się w okrutnych wojowników” – zaprotestowała królowa. „Dlatego wolałabym uniknąć wojny. Zamiast tego wyślę Salomonowi (pokój z nim) prezent.”
Kiedy posłańcy królowej Saby przybyli z prezentem, byli bardzo zdziwieni, ponieważ Salomon (pokój z nim) się rozzłościł. Krzyknął: „Dlaczego przynosicie mi te bogactwa zamiast posłuchać mojej rady? To, co dał mi Allah jest dużo lepsze od tych wszystkich bogactw. Wracajcie do swojej królowej i zabierzcie ze sobą prezenty.”
Kiedy królowa usłyszała, że Salomon (pokój z nim) odmówił przyjęcia jej cennych podarunków, bardzo się zdziwiła. Postanowiła sama się z nim zobaczyć. Zawołała swoich ludzi i zaczęła przygotowania do wyprawy do miasta Salomona (pokój z nim).
Kiedy dotarła na miejsce, Salomon (pokój z nim) opowiedział jej o Allahu i wtedy zdała sobie sprawę jak źle robiła, czcząc słońce. Powiedziała: „Masz rację, powinnam czcić tylko Allaha. On jest naszym jedynym Panem i powinniśmy słuchać tylko Jego.”

Historie proroków: Dawid

Kiedy Dawid (pokój z nim) był młody, był pasterzem. Był bardzo silny i odważny. Pewnego razu jego ludzi zaatakowała grupa okrutnych wojowników. Był między nimi Goliat. Każdy bardzo bał się Goliata i nikt nie chciał z nim walczyć, z wyjątkiem Dawida (pzn). Wyzwał on Goliata na pojedynek i zabił. To tak bardzo przestraszyło wrogów ludzi Dawida (pzn), że uciekli tak szybko, jak tylko mogli. Dawid (pzn) był oczywiście bardzo dzielny, ale Allah pomógł mu zwyciężyć z potężnym Goliatem. Allah dał Dawidowi (pzn) także mądrość, siłę i zdolności. Był on bardzo zdolnym kowalem i wykonywał z żelaza świetne rzeczy, takie jak broń i zbroję.
Dawid (pzn) potrafił także pięknie śpiewać. Śpiewem wychwalał Allaha. Te pieśni, których Dawid (pzn) nauczył się od aniołów zostały spisane w księdze zwanej Psalmami. Allah objawił Psalmy Dawidowi (pzn), tak jak objawił Mojżeszowi (pzn) księgę zwaną Torą.
Allah wyznaczył Dawida (pzn) na Swojego proroka i władcę jego ludu. Był on bardzo sprawiedliwym władcą, a jego ludzie zawsze do niego przychodzili, kiedy się o coś sprzeczali. Pewnego razu owce jednego z ludzi weszły w nocy na czyjeś pole i zjadły całe zborze. Dawid (pzn) zdecydował, że za karę owce te muszą zostać podarowane właścicielowi pola, który stracił swoje zboże.
Kiedy Salomon (pzn), syn Dawida (pzn) usłyszał to, zaprotestował: “Ale pole wciąż tam jest. To tylko tegoroczne plony zostały stracone. Dlatego z pewnością owce nie powinny być zabrana ich właścicielowi na zawsze. Właściciel powinien je oddać tak szybko, jak tylko odzyska plony.
Dawid (pzn) zgodził się ze swoim synem Salomonem (pzn), który dał mu dobrą radę i postanowił rozwiązać problem tak, jak doradził mu syn.
W następnej historii znów usłyszycie o Salomonie (pzn), który także został wybrany przez Allaha na Jego proroka. Dawid (pzn), który był prorokiem Allaha, zawsze mówił swoim ludziom: “Powinniście wierzyć w Allaha, czcić tylko Jego i czynić dobro.”