Kiedy Dawid (pokój z nim) był młody, był pasterzem. Był bardzo silny i odważny. Pewnego razu jego ludzi zaatakowała grupa okrutnych wojowników. Był między nimi Goliat. Każdy bardzo bał się Goliata i nikt nie chciał z nim walczyć, z wyjątkiem Dawida (pzn). Wyzwał on Goliata na pojedynek i zabił. To tak bardzo przestraszyło wrogów ludzi Dawida (pzn), że uciekli tak szybko, jak tylko mogli. Dawid (pzn) był oczywiście bardzo dzielny, ale Allah pomógł mu zwyciężyć z potężnym Goliatem. Allah dał Dawidowi (pzn) także mądrość, siłę i zdolności. Był on bardzo zdolnym kowalem i wykonywał z żelaza świetne rzeczy, takie jak broń i zbroję.
Dawid (pzn) potrafił także pięknie śpiewać. Śpiewem wychwalał Allaha. Te pieśni, których Dawid (pzn) nauczył się od aniołów zostały spisane w księdze zwanej Psalmami. Allah objawił Psalmy Dawidowi (pzn), tak jak objawił Mojżeszowi (pzn) księgę zwaną Torą.
Allah wyznaczył Dawida (pzn) na Swojego proroka i władcę jego ludu. Był on bardzo sprawiedliwym władcą, a jego ludzie zawsze do niego przychodzili, kiedy się o coś sprzeczali. Pewnego razu owce jednego z ludzi weszły w nocy na czyjeś pole i zjadły całe zborze. Dawid (pzn) zdecydował, że za karę owce te muszą zostać podarowane właścicielowi pola, który stracił swoje zboże.
Kiedy Salomon (pzn), syn Dawida (pzn) usłyszał to, zaprotestował: “Ale pole wciąż tam jest. To tylko tegoroczne plony zostały stracone. Dlatego z pewnością owce nie powinny być zabrana ich właścicielowi na zawsze. Właściciel powinien je oddać tak szybko, jak tylko odzyska plony.
Dawid (pzn) zgodził się ze swoim synem Salomonem (pzn), który dał mu dobrą radę i postanowił rozwiązać problem tak, jak doradził mu syn.
W następnej historii znów usłyszycie o Salomonie (pzn), który także został wybrany przez Allaha na Jego proroka. Dawid (pzn), który był prorokiem Allaha, zawsze mówił swoim ludziom: “Powinniście wierzyć w Allaha, czcić tylko Jego i czynić dobro.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz